W raporcie „Ludność. Stan i struktura demograficzno-społeczna” Główny Urząd Statystyczny ogłosił wyniki Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań. W opracowaniu znajdziemy m.in. informacje na temat przynależności wyznaniowej mieszkańców Polski.
Dane liczbowe dotyczące poszczególnych Kościołów i związków wyznaniowych są regularnie podawane przez GUS w rocznikach statystycznych oraz w innych opracowaniach, np. w niedawno opublikowanym raporcie „Wyznania religijne, stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009-2011”. Jednak informacje te pozyskiwane są od samych Kościołów i związków wyznaniowych. Tymczasem wyniki spisu powszechnego opierają się na deklaracjach ludzi.
Przynależność do Kościoła rzymskokatolickiego zadeklarowało 33,7 mln osób (87,58% ogółu ludności). Spis powszechny potwierdził dość duży stopień homogeniczności wyznaniowej społeczeństwa polskiego. Deklaracje respondentów pokazały bowiem, że żadne z pozostałych wyznań nie przekracza liczebnie 0,5% ogółu ludności. Kościół prawosławny liczy 156 tys. wiernych (0,41%), Związek Wyznania Świadków Jehowy 137 tys. (0,36%), Kościół ewangelicko-augsburski 71 tys. (0,18%), Kościół greckokatolicki 33 tys. (0,09%), Kościół zielonoświątkowy 26 tys. (0,07%), a Kościół starokatolicki mariawitów 10 tys. (0,03%). Brak przynależności do jakiegokolwiek wyznania zadeklarowało 929 tys. osób (2,41%).
W opracowaniu nie podano liczebności Kościołów i związków wyznaniowych mających mniej niż 10 tys. wiernych. Wśród nich są m.in. Kościoły ewangelicko-reformowany i ewangelicko-metodystyczny.
Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań został przeprowadzony od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 r. Pytanie o przynależność wyznaniową pojawiło się w formularzu spisowym po raz pierwszy od 1931 r. Miało ono charakter dobrowolny, osoby spisywane mogły odmówić odpowiedzi (uczyniło tak 7,1% ludności).
Spis powszechny wykorzystał dane z rejestrów i systemów informacyjnych administracji publicznej oraz informacje uzyskane od respondentów. Te drugie były zbierane w badaniu pełnym oraz reprezentacyjnym. Pełne objęło wszystkich mieszkańców Polski, którzy odpowiadali na 16 pytań, weryfikując dane administracji publicznej. Do badania reprezentacyjnego wylosowano próbę 20% mieszkań w skali kraju. Formularz tego badania zawierał ponad 120 pytań. Dotyczyły one danych, których nie można było pozyskać z rejestrów i systemów informacyjnych. Pytanie o wyznanie znalazło się właśnie w badaniu reprezentacyjnym.
„Bezprecedensowa wielkość próby losowej mieszkań zastosowanej w spisie 2011, dobieranej z ponad 70 tys. warstw obejmujących wszystkie gminy w kraju, zagwarantowała reprezentatywne wyniki spisu począwszy od poziomu powiatu. Wyniki spisu 2011 wyprowadzone na podstawie badania reprezentacyjnego powinny być zawsze prezentowane wraz z błędami precyzji. Pozyskane dla 20% ludności informacje, zawierają obszerny pod względem przedmiotowym zakres danych, które po uogólnieniu na całą populację pozwalają na szeroką charakterystykę demograficzną, społeczną i ekonomiczną ludności, gospodarstw domowych oraz rodzin” – piszą autorzy raportu GUS na temat spisu powszechnego.
* * * * *
Poniżej tabela prezentująca deklarowaną przynależność wyznaniową w spisie powszechnym (źródło: „Ludność. Stan i struktura demograficzno-społeczna. Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011”, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa 2013, s. 99; opracowanie do pobrania tutaj)
