NR 3/2020, s. 17

W niedzielę, 5 sierpnia, odbyła się w Kielcach modlitwa międzyreligijna dla upamiętnienia ofiar pogromu kieleckiego w 1946 r. Jak co roku reprezentowane były wszystkie historyczne nurty chrześcijaństwa – katolicki, prawosławny i protestancki, ten ostatni przez przedstawicieli Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP i Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w RP.

Każda z tradycji, których przedstawiciele byli obecni na modlitwie, miała okazję wnieść do niej coś szczególnie dla siebie ważnego. Przedstawicielka judaizmu konserwatywnego, rabinka Małgorzata Kordowicz z gminy warszawskiej, modliła się słowami żałobnej modlitwy El male’ rachamim („Boże pełen miłosierdzia”) za męczenników dla Imienia Bożego oraz słowami psalmów. Nie zabrakło katolickiej tradycji liturgicznej i śpiewów prawosławnej panichidy, protestanci mieli okazję modlić się słowami Pisma Świętego, muzułmanin – sury Otwierającej Koranu. Za pamięć pomordowanych zapalono świece i złożono, zgodnie z żydowską tradycją, kamyki na ich pomniku.

Ważne, że rok po roku Kielce odzyskują swoją świadomość historyczną, nawet jeśli nie jest ona przyjemna, a przez lata była świadomie i nieświadomie skazywana na zapomnienie. I jest równie budującym, że uczestniczyć w tym mogą wszystkie tradycje religijne i wyznaniowe.