NR 1-2 / 2003
PSALM 23
Pan jest pasterz moim,
Niczego mi nie braknie.
Na niwach zielonych pasie mnie.
Nad wody spokojne prowadzi mnie.
Duszę moją pokrzepia.
Wiedzie mnie ścieżkami sprawiedliwości
Ze względu na imię swoje.
Choćbym nawet szedł ciną doliną,
Zła się nie ulęknę, boś Ty ze mną,
Laska twoja i kij Twój mnie pocieszają.
Zastawiasz przede mną stół wobec nieprzyjaciół moich,
Namaszczasz oliwą głowę moją, kielich mój przelewa się.
Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą
Przez wszystkie dni życia mego.
I zamieszkam w domu Pana przez długie dni.
Krzysztof Dorosz: Dlaczego ten psalm, tak dobrze znany i tak często cytowany, jest księdzu szczególnie bliski?
Ks. Lech Tranda: Z wielu tekstów biblijnych Psalm 23 jest niezwykle czytelny i mocno nasycony treścią, mówiącą o bliskości Boga i Jego towarzyszeniu nam w każdej chwili życia aż po jego koniec, aż przejdziy z życia do życia, czyli przez śmierć do życia wiecznego. Tak dobrze czyta się go i słucha.
Ale wielu ludzi by powiedziało, że to nieprawda. Nie czują obecności Boga w każdej sytuacji życia; więcej: uważają, że Bóg wcale nie pomaga człowiekowi...
...tylko przeszkadza.
Niekoniecznie przeszkadza. Są tacy, którzy mówią, że Bóg im przeszkadza, są tacy, co urągają Bogu. Ludzie, którzy cierpią, którzy są chorzy, którzy umierają, nieraz modlą się, oczekując pomocy Boga. A ta pomoc wcale nie przychodzi. Tymczas Psalm 23 mówi, że Bóg zawsze pomaga. Jak to rozumieć?
Są, oczywiście, różni ludzie. Są tacy, których cierpienie odsuwa od Boga. Znam takich ludzi. Mam znajomą, która twierdzi, że po doświadczeniach swojego długiego życia nie potrafi przyjść do Boga. Należy zat do osób przekonanych, że Boga nie ma, ponieważ spotyka nas tyle zła i cierpienia. Ale znam także ludzi, którzy czują, że właśnie cierpienie czy choroba wzmocniły ich wiarę.
W jaki sposób?
Dokładnie tego nie wiy, wiy jedynie to, czym z nami dzielą się w rozmowach. A mówią: Mnie cierpienie umacnia w wierze, bo Bóg mnie w cierpieniu doświadcza.