Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

NR 3-4 / 2010

Potomkowie braci czeskich w chwilach pożegnań śpiewają pieśń, którą i ja chciałbym poświęcić zmarłemu ks. bp. Mieczysławowi Cieślarowi:

Bóg niech będzie z wami, aż się znów spotkamy!
Niech obdarzy was mądrością,
Niech zachowa was w jedności;
Bóg niech będzie z wami, aż się znów spotkamy...

Kościoły ewangelicko-reformowany i ewangelickoaugsburski w Łodzi nie są oddalone od siebie, a przyjazne związki między nimi trwają od bardzo wielu lat. Ks. Jarosław Niewieczerzał, duchowny zboru reformowanego i ks. Adolf Gloc, duchowny zboru augsburskiego, szkolni koledzy, pomagali sobie w trudnych dla tych Kościołów chwilach. Kiedy narastały kłopoty dla wyznawców Kościoła augsburskiego, to duszpasterską pomocą służył im Kościół reformowany. Przyjazne związki z tamtych lat między wyznawcami obu Kościołów trwają do dziś. Także więzi współpracy ks. bp. Mieczysława Cieślara, nie tylko ze zborem reformowanym w Łodzi, ale i innymi, a szczególnie ze zborem w Zelowie, będą parafianie wspominali z wielkim uznaniem.
     Temat ostatniego spotkania Koła Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego w Łodzi, którego prelegentem był prof. dr hab. Rafał Leszczyński, stanowiła teologia Jana Kalwina. Wywiązała się dyskusja dotycząca Wieczerzy Pańskiej w nauce Kalwina oraz dzisiejszego pojmowania tego sakramentu przez Kościoły ewangelickie i nie tylko.
    Ks. bp Mieczysław Cieślar podsumowując przebieg spotkania przedstawił myśl, którą w skrócie można ująć następująco: Tak jak przed wielu laty sakrament Wieczerzy Pańskiej podzielił społeczności, tak dziś sakrament ten może połączyć rozproszonych chrześcijan. Wszyscy wierzący mogą stanąć w jednym kręgu przy Stole Pańskim i przyjmować Wieczerzę Pańską. Każdy stojący we wspólnym kręgu może przyjmować ten chleb i kielich zgodnie ze swoimi wierzeniami i przekonaniami religijnymi. Dla jednych Wieczerza Pańska będzie zewnętrznym otrzymywaniem chleba i wina, w sposób widzialny, z rąk usługującego przy Stole Pańskim – a wewnętrznie, duchowo, przyjmowaniem Ciała Chrystusowego od samego Pana, dzięki Duchowi Świętemu, jako pokarmu duchowego, i Jego Krwi jako duchowego napoju, które zapewniają życie wieczne. Ciało Pańskie będzie prawdziwym pokarmem i napojem w tej Wieczerzy. Dla innych chleb i wino, mocą słowa Chrystusowego wypowiedzianego nad chlebem i winem, będą prawdziwym Ciałem i prawdziwą Krwią Pana Jezusa w Wieczerzy. W chlebie i winie, które nie zmieniają swej fizycznej substancji, obecne będzie prawdziwe Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Dla jeszcze innych eucharystia będzie pamiątką i uobecnieniem paschalnej tajemnicy Chrystusa. Mocą wzywanego Ducha Świętego chleb i wino zostaną przemienione w Ciało i Krew Jezusa. Ciało i Krew Pańska obecne będą prawdziwie, będą rzeczywiste i substancjonalne pod postaciami chleba i wina.
    Niech to wzniosłe przesłanie jedności chrześcijan ks. bp. Mieczysława Cieślara będzie przewodnią myślą w naszym życiu i działaniu.

Jarosław Stejskał