NR 5-6 / 2010
Nienawiść to wrogie uczucie, które – połączone z pogardą i życzeniem zła wobec drugiego człowieka – jest jak zabójcza strzała o dwóch zatrutych końcach. Godzi nie tylko w tego, ku któremu kieruje się nienawiść, ale niszczy nienawidzącego. Choroba na nienawiść jest śmiertelna. Jest straszliwą, destrukcyjną siłą.
Nienawiści doświadcza od swego dowódcy i króla, Saula, młody i bogobojny Dawid (1 Krl 18-26). Sukcesy Dawida budzą w Saulu zazdrość, powoli przyjmującą znamiona nienawiści. Saul ufa Dawidowi, ale jest zazdrosny o jego popularność wśród żołnierzy. Neurotyczny charakter Saula powoduje zmienność jego nastrojów i relacji z Dawidem, który w międzyczasie zostaje jego zięciem. Nienawiść Saula do Dawida potęguje się do tego stopnia, że chęć zamordowania go niweczy wszelkie skrupuły i królewską przecież jego godność. Pomoc kochającej żony, Michal, przyjaźń Jonatana, nie zapobiegają sytuacji, która wydaje się bez wyjścia. Dawid musi uciekać i chronić się przed nienawiścią Saula, który zamierza go zabić.
Pościg Saula i zasadzki, które są obrazem wspaniałomyślności Dawida względem króla, i tak kończą się długotrwałą jego tułaczką – do czasu śmierci Saula. Dlaczego warto sięgnąć po Biblię i dokładnie przeczytać tę historię? Jest po kres czasów obrazem tego, jak zazdrość podsyca nienawiść, jak nienawiść sieje nienawiść, jak brak przebaczenia rodzi zło.
Odmowa przebaczenia zabija jak zaraza. Wyrządza więcej szkody, niż wszystkie złe czyny, na których wyrosła. Odmowa przebaczenia – to zaproszenie do błędnego koła, napędzanego złem nienawiści. Przebaczenie, bez względu na to, jak trudne, ostatecznie przynosi wolność temu, kto je okazuje. Ci, którzy przebaczają, chcą, aby zwyciężyło Boże miłosierdzie. (Gerald Sittser). Jak ktoś inny powiada: Nienawiść jest łatwa a miłość wymaga wysiłku i poświęceń. (N.N.)
Pełny tekst artykułu po zalogowaniu w serwisie.