8-9 / 1999
Według Biblii brzeskiej (Radziwiłłowskiej)
1.5. Wysławia nie ogarnioną dobroć Bożą przeciwko sobie. 3.6. Iż go wybawił z wielkich niebezpieczności i pokus. 10. Których uszedł przez wiarę. 9.12. Obiecuje uprzejmym sercem dufać Panu samemu. 17. I oddać mu śluby i dziękowanie.
- Miłuję Pana, iż wysłuchał głosu próśb moich.
- Abowiem nakłonił ucho swoje ku mnie, a przetoż będę go wzywał, póki będę żyw.
- Ogarnęły mię były boleści śmierci i zjęły mię utrapienia grobu i potkał mię ucisk i boleść.
- Będę wzywał imienia Pańskiego proszę, Panie, wybawże duszę moję.
- Pan jest dobrotliwy i sprawiedliwy a Bóg nasz jest miłosierny.
- Pan jest stróżem szczyrych a gdym był uciśniony, zachował mię.
- Wróć się, duszo moja, do odpoczynienia twego, abowiem Pan okazał dobrodziejstwo przeciwko tobie.
- Abowiemeś wybawił duszę moję od śmierci i oczy moje od płaczu, i nogi moje od upadku.
- Będę chodził przed oblicznością Pańską w ziemiach żywiących.
- Uwierzyłem, a dla tegoż będę mówił, będąc barzo utrapiony.
- Rzekłem w zatrożeniu swoim: każdy człowiek jest kłamca.
- A cóż wżdy mam oddać Panu za wszytki dobrodziejstwa jego przeciwko mnie?
- Wezmę kubek zbawienia i będę wzywał imienia Pańskiego.
- Oddam teraz śluby moje Panu przed wszytkiem ludem jego.
- Śmierć miłosiernych jego jest droga przed oczyma Pańskimi.
- Zaiste, Panie, iżem jest sługą twoim i służebnikiem twym i synem służebnice twojej, potargałeś moje związki.
- Będę tobie ofiarował ofiarę chwały i będę wzywał imienia Pańskiego.
- Oddam teraz śluby moje Panu przed wszytkiem ludem jego.
- W przysionkach Kościoła Pańskiego i w pośrzodku ciebie, o Jeruzalem. Chwała Panu.