Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

11 / 1998

Błogosławieni czystego serca,
albowiem oni Boga oglądać będą.
Mat . 5:8

Któż posiada czyste serce? Tylko ten, kto oddał je w całości pod wyłączne panowanie Jezusa; ten, kto nie kala serca swym własnym złem i dobrem. Czyste serce – to proste serce dziecka, nie posiadające wiedzy o tym, co złe lub dobre; to serce Adama przed upadkiem, to serce, którym nie rządzi sumienie, lecz wola Jezusa. Kto zatem zaniechał zarówno własnego dobra, jak i zła, kto stracił nadzieję we własne serce i kto w taki sposób pokutuje i polega tylko na Jezusie, tego serce staje się czyste przez Jezusowe Słowo. Czystość serca występuje tutaj jako przeciwieństwo wszelkiej pozornej czystości, do której zaliczyć należy również dobre usposobienie. Czyste serce jest wolne od zła i dobra, należy w pełni i niepodzielnie do Chrystusa, tylko Jego dostrzega i naśladuje.

Ten będzie oglądał Boga, kto w tym życiu był zapatrzony wyłącznie na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jego serce jest wolne od plamiących wyobrażeń i nie miota się wśród mnóstwa własnych życzeń i zamiarów. Pochłonięte jest zupełnie oglądaniem Boga. Ten bowiem będzie oglądał Boga, w czyim sercu odzwierciedla się obraz Jezusa Chrystusa.

Dietrich Bonhoeffer (†? 1945)