9 / 1995

Błogosławionyś Ty, Panie, od wieków aż na wieki.
Twoją, Panie, jest wielkość i moc, i majestat,
i sława, i chwała, gdyż wszystko,
co jest na niebie i na ziemi, do Ciebie należy,
Twoim, Panie, jest królestwo
i Ty jesteś wyniesiony jako głowa nad wszystko;
od Ciebie pochodzi bogactwo i chwała.
Tak modlił się Dawid
ofiarowując dary na budowę świątyni.
A przecież, Panie, chociaż tak często
chcielibyśmy Cię zamknąć w murach budowli,
to Ty nie mieszkasz w świątyniach
ludzką ręką uczynionych.
Ty jesteś i chcesz być blisko nas,
i pragniesz, by nasze serca były Twoją świątynią;
Ty chcesz, by najważniejszą ofiarą Tobie składaną
było nasze życie na Twoją chwałę
i ku pożytkowi naszych bliźnich.
Dlatego prosimy Cię, Boże, pozwól nam zrozumieć i uznać to, co jest najważniejsze,
co służy Twojej chwale i naszemu zbawieniu. Amen.