11 / 1994

Wierzę, Panie, pomóż mi w mej słabości.
Ty wiesz, Że się boję tej chwili,
kiedy stanę na krawędzi tego świata,
trudnego, pełnego cierpień, ale znanego;
na granicy, za którą rozciąga się nieskończona,
niepojęta wieczność.

Bądź przy mnie, Panie,
gdy stanę w obliczu śmierci –
śmierci własnej, a zwłaszcza osoby,
którą kocham...
Zechciej mnie podtrzymać
w chwili najważniejszej próby życia
i pomóż mi przejść na drugą stronę
ze spokojem i ufną wiarą,
że Ty jesteś zmartwychwstaniem i życiem.

Wiem przecież, Że Bóg umiłował świat
i na ten świat posiał swojego Syna,
aby każdy, kto w Niego wierzy,
miał życie wieczne i nie zginął.
Ale jak to przetłumaczyć na język
mojego osobistego doświadczenia?
Czy to, że „wiem”,
oznacza również, Że „wierzę”?
Czy musi to także znaczyć „rozumiem"?

Oświeć i wesprzyj mnie Duchem Prawdy,
niech On mnie nauczy wierzyć w Ciebie,
i pozwoli mi osiągnąć wewnętrzny pokój,
aby nie zastygło w trwodze serce moje.
Wierzę, Panie, pomóż mi w mej słabości.
Amen.