Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

1 / 1993

Panie Jezu Chryste,
We wspólnej modlitwie
wyznajemy przed Tobą z głęboką skruchą
grzech podzielonego Kościoła Twoich wyznawców,
naszą słabość i nieumiejętność poszukiwania dróg jedności.
Ze wstydem przyznajemy,
że wciąż brak nam prawdziwej pokory,
że nie dostaje nam miłości
i dlatego nie potrafimy
wychodzić naprzeciw siostrom i braciom.
Wciąż usiłujemy zamknąć Cię
w konfesyjnych murach,
które wznosiliśmy przez wieki,
zapominając, że Ty jesteś ponad tym wszystkim,
że jesteś Panem nas wszystkich,
a Twoja miłość
objawia się nad wszystkimi –
nad całym Twoim stworzeniem.
Gorąco błagamy Cię, Panie, przełam w nas to,
co nas jeszcze od siebie nawzajem oddziela,
bo te mury sięgają nieba odgradzając nas także od Ciebie.
Daj nam. Panie,
gorącą potrzebę i umiejętność dzielenia się owocami Ducha,
którymi szczodrze nas obdarzyłeś,
abyśmy służyli nimi wspólnemu dobru – jedności Kościoła,
którego tylko Ty jesteś Głową i Panem.

Amen.