Panie mój i Boże mój,
z pokorą i żalem w sercu
zbliżam się do Ciebie,
aby wyznać to, co mnie dręczy
i napawa lękiem.

Wyznaję Ci mój grzech:
brak miłości do bliźniego
i nieposłuszeństwo Twojej woli.

Wyznaję, że:
słucham Twoich słów,
ale ich nie słyszę,
pobożnie chodzę do kościoła,
ale wcale nie żyję po Bożemu,
pozwalam, bym w opinii ludzi
uchodziła za nie najgorszą chrześcijankę,
podczas gdy wiem,
że nie zasługuję na tak wysokie
o mnie mniemanie,
bo znam siebie i znam swój grzech. Boleję nad tym wszystkim bardzo
i u Ciebie szukam pomocy.
Pomóż mi przezwyciężyć moją słabość,
nieposłuszeństwo.

Naucz mnie tak słuchać Twoich słów, abym wreszcie zaczęła je słyszeć, bo gdy usłyszę,
łatwiej mi przyjdzie zmienić moje życie
i może – z Twoją pomocą – zapanuje w nim
harmonia

między słowami i czynami,
między pobożnością i codziennym postępowaniem,
między wiarą i moim stosunkiem do bliźnich.
Wesprzyj mnie, Panie! Amen.