Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

NR 10 / 2003

W dniach od 10 do 16 sierpnia 2003 roku w miejscowości Wolfville w Nowej Szkocji w Kanadzie pod hasłem "Jest nadzieja!" obradowała 38 Rada Generalna Zjednoczonego Kościoła Kanady, największego protestanckiego Kościoła tego kraju [zob. "Jednota" 3/2003]. Logo Rady Generalnej przedstawiało japoński symbol nadziei, składający się z trzech znaków: jeden, to wyginanie się ciała, by osiągnąć wyższy poziom duchowy; drugi to księżyc symbolizujący światło, Boże Światło; trzeci to symbol dźwięku: tak jak Eliasz słuchał głosu Boga, tak i my powinniśmy go słuchać by mieć nadzieję.

Temat nadziei był też głównym wątkiem kazania ustępującej pani moderator Marion Pardy, wygłoszonego podczas inauguracyjnego nabożeństwa, które oprócz 400 delegatów zgromadziło ponad 800 uczestników. Pani moderator powiedziała: Musimy żyć nadzieją! (... Bóg jest Bogiem. Bóg wysłuchuje płaczu cierpiących. Bóg jest Bogiem miłosierdzia, sprawiedliwości, miłości, przebaczenia i łaski. (...) Kościół musi przyznać się do swego udziału w doprowadzeniu do rozpaczy, aby potem móc bez wstydu i bez zahamowań śmiało głosić Bożą Łaskę i dobitnie wołać, że Bóg jest Bogiem. Nabożeństwo inauguracyjne prowadzone było w języku angielskim, francuskim, migowym oraz cree, języku Indian zamieszkujących terytorium Nowej Szkocji zanim przybyli tu Europejczycy.

W przeciwieństwie do synodów innych Kościołów reformowanych, Rada Generalna odbywała się w spokojnej, bezpośredniej atmosferze. Na nowego moderatora Kościoła wybrano Petera Shorta - pastora ze wschodniego wybrzeża Kanady, żonatego, będącego ojcem czworga dzieci. W swoim przemówieniu wezwał on wiernych swojego Kościoła do odwagi, cytując Ewangelię Jana: Niech wasze serca się nie lękają. Odpowiadając na zarzuty, że Zjednoczony Kościół Kanady na wszystko zezwala, w nic nie wierzy, moderator Short powiedział: Nasza tożsamość polega na należeniu dla Jezusa Chrystusa, na naśladowaniu go, przekraczaniu granic, aż przy stole będzie miejsce dla każdego. Niezależnie od tego co o nas myślą, należymy do Jezusa Chrystusa i jego zwycięstwa i ta świadomość pochłania nas całych.

Kazimierz Bem

Reformowani obradują (część 3) - pełny tekst

Jak uzyskać pełny dostęp do zasobów serwisu jednota.pl