NR 1-2 / 2003
Wiadomości ogólne
Prezbiteriański Kościół USA (PC USA) jest jednym z wielu Kościołów protestanckich w Stanach Zjednoczonych. Należy do tradycji reformowanej - prezbiteriańskiej, stąd też jego nazwa. Jego siedziba znajduje się w Louisville, w stanie Kentucky.
Historia
Prezbiterianie w USA to głównie potomkowie imigrantów ze Szkocji oraz Irlandii, którzy na przestrzeni wieków osiedlali się w Ameryce. Początkowo, pomimo sporej liczebności, żyli w rozproszeniu, co utrudniało zorganizowanie Kościoła. W przeciwieństwie do anglikanów, kongregacjonistów oraz Holenderskiego Kościoła Reformowanego (zob. "Jednota" 10, 11, 12/2002), prezbiterianie nie byli Kościołem państwowym w żadnej z trzynastu kolonii. Chociaż pierwsze parafie prezbiteriańskie powstały w Ameryce już w XVII wieku, to jednak pierwszy prezbiteriat zorganizowano dopiero w 1706 roku (pierwszy synod w roku 1717), z czasem w kolejnych koloniach powołując następne. Pierwsze Zgromadzenie Generalne prezbiterian odbyło się w 1789 roku, a więc już po uzyskaniu przez Stany Zjednoczone niepodległości.
W XIX wieku prezbiterian trapiły nieustanne schizmy i podziały. Największy rozłam nastąpił po wybuchu wojny secesyjnej, gdy na Południu prezbiterianie zorganizowali własny Kościół. Dopiero XX wiek doprowadził do unii. Zaczęło się co prawda od niepowodzenia, gdyż w 1946 roku nie udało się doprowadzić do unii z anglikanami. Następne lata były jednak bardziej udane. W 1958 roku zjednoczyły się dwa główne prezbiteriańskie Kościoły na Północy, tworząc Zjednoczony Prezbiteriański Kościół w USA (United Presbyterian Church in the USA). Ten z kolei zjednoczył się w 1983 roku z południowym Prezbiteriańskim Kościołem w USA (Presbyterian Church in the USA), tworząc obecny Prezbiteriański Kościół USA. Poza strukturami PC USA pozostają konserwatywne, stosunkowo nieliczne Kościoły: Presbyterian Church in America, Cumberland Presbyterian Church oraz Associate Reformed Presbyterian Church.