NR 5-6 / 2006
A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha,
który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył
I Kor. 2, 12-16
Drodzy Przyjaciele!
Nasz Zbór z radością przeżywa dzisiejszą niedzielę. Wiele jest tego powodów: dzień zesłania Ducha Świętego i założenie pierwszego Zboru chrześcijańskiego, konfirmacja dwanaściorga młodych ludzi i wspomnienie konfirmacji sprzed 50-ciu lat. Cieszymy się dziś wszyscy razem, ponieważ tworzymy wspólnotę ludzi wiary, którzy otrzymali Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył (w. 12).
Nie możemy jednakże koncentrować się jedynie na pierwszym zesłaniu Ducha Świętego. Bóg chce zawsze obdarzać tym darem człowieka. W Księdze Joela czytamy: Wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowi i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia (Joel 3,1). To proroctwo spełniło się w dniu zesłania Ducha Świętego, kiedy to apostołowie zebrali się we wspólnocie w żydowskie święto dziękczynienia. Dzieje Apostolskie mówią tak o tym wydarzeniu: Całkowicie niespodziewanie powstał z nieba szum gwałtownego wiatru, a na głowach zebranych ukazały się języki jakby z ognia.
Stało się to nieoczekiwanie, a na skutek owej mocy zebrani ludzie zaczęli nagle rozumieć słowa uczniów przemawiających nieznanymi im językami. Wówczas uczniowie poczuli się silni i wyszli z ukrycia, aby zwiastować to, co słyszeli i wiedzieli o Jezusie. Historia z Dziejów Apostolskich wskazuje na rozpoczynającą się misję, która ma być jednym z głównych zadań Kościoła, na misję zwiastowania Dobrej Nowiny o Chrystusie w całym świecie i wszelkich językach.
Tak oto ludzie z różnych stron świata mogą słuchać Słowa żywego Boga w swych ojczystych językach. To sytuacja przeciwna do tej, która nastąpiła przy budowie wieży Babel, gdy doszło do pomieszania języków.
Ale o działaniu mocy Ducha Świętego dowiadujemy się z różnych miejsc Pisma Świętego, nie tylko z Dziejów Apostolskich. Także Ewangelie mówią o tym, jak to Maria stała się brzemienna z mocy Ducha Świętego, albo jak po chrzcie Jezusa w rzece Jordan Duch Święty spoczął na Nim w postaci gołębicy.