NR 4/2015, s. 27
Niech trwa braterska miłość. Nie zapominajcie też o gościnności, gdyż przez nią niektórzy nieświadomie gościli aniołów.
Hbr 13,1–2
(przekład Biblii ekumenicznej)
Drogie Siostry i drodzy Bracia w Chrystusie!
Każdy dzień przynosi nowe wiadomości o rozpaczliwym – i zbyt często śmiertelnym – losie uchodźców przybywających do Europy. Szokujące zdjęcia unaoczniają nam, że obecny impas krajów europejskich co do wspólnego stanowiska wobec praw uchodźców każdego dnia przekłada się na utratę życia ludzi, w tym także dzieci.
(...) Byłem zbudowany, widząc na jak wiele sposobów luteranie i inni chrześcijanie oraz ludzie dobrej woli wyrażali gościnność i jak przyjmowali tych, którzy zmuszeni zostali do ucieczki. W imieniu Światowej Federacji Luterańskiej, globalnej wspólnoty Kościołów, chcę wyrazić moje głębokie uznanie dla tej profetycznej obecności, jak również zapewnić o moim wsparciu i zachęcie w tych wysiłkach. (...)
W rozmowach z pracownikami ŚFL przedstawiciele Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) podkreślali, jak ważna jest rola Kościołów i przywódców Kościołów. Potrzeba wsparcia zarówno w udzielaniu uchodźcom diakonijnej pomocy, jak i – co może nawet ważniejsze – w opowiadaniu się za takim ich przyjmowaniem, które rozpoznaje ludzką godność każdego uchodźcy i przeciwdziała populistycznym przekazom pełnym strachu i wykluczenia.
Jednocześnie chciałbym wyraźnie podkreślić, że ochrona uchodźców jest nie tylko obowiązkiem moralnym. Jako sygnatariusze prawa międzynarodowego, w szczególności Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, narody europejskie zobowiązały się do obowiązku ochrony uchodźców. W związku z tym uchodźcy mają prawo do ochrony. Odpowiedź na pytanie „jak” prawo do ochrony ma być skutecznie wprowadzone w życie może paść na poziomie europejskim i światowym w wyniku wspólnego działania, ale to przywódcy Kościołów odgrywają ważną rolę w opowiadaniu się za fundamentalnym prawem uchodźców do ochrony, aby nigdy nie zostało ono przez nikogo zakwestionowane.
Dlatego zachęcam was, aby nadal:
- zdecydowanie opowiadać się za humanitarnym przyjęciem uchodźców,
- poszerzać i utrzymywać diakonijną obecność wśród uchodźców oraz zabierać profetyczny głos w ich imieniu,
- wspierać i nawoływać rządy swoich krajów do utrzymania obowiązku ochrony ludzi w trudnej sytuacji zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym, którego wszystkie są sygnatariuszami,
- wspierać i nawoływać rządy swoich krajów do tworzenia bezpiecznych i legalnych ścieżek migracji dla uchodźców poszukujących schronienia w Europie oraz ożywiać ducha i budować systemy solidarności w Europie, aby uchodźcy byli traktowani z godnością,
- rozpowszechniać w Kościołach dokument „Przyjmując Obcego: Słowa dla Przywódców Duchowych” (ang. „Welcoming the Stranger: Affirmations for Faith Leaders”), który ŚFL wraz z innymi organizacjami wyznaniowymi opracowała wspólnie z UNHCR.
Spotkania z uchodźcami często przynoszą przemianę – zarówno wśród uchodźców, jak i w lokalnych Kościołach. To nie powinno być dla nas żadnym zaskoczeniem, bo wiemy z 25. rozdziału Ewangelii Mateusza, że jest to jeden ze sposobów, w jaki spotykamy naszego Pana. Jezus powiedział: „byłem tułaczem i przyjęliście Mnie”.
Genewa, 4 września 2015 r.
tłum. Katarzyna Wojtak