Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

7 / 1994

JAKI J EST BÓG?

Łaski i chwały udziela Pan; Nie odmawia tego,
co dobre, tym, którzy żyją w niewinności.
Panie Zastępów, błogosławiony człowiek, który ufa Tobie!

Ps. 84:12-13

CZYM JEST BOŻA ŁASKA?

Słowo łaska oznacza dobroć okazaną lub doznaną. Dla chrześcijan łaską jest postępowanie Boga, który okazuje nam dobroć przez nas nie zasłużoną. Bóg jest Bogiem łaskawym. Obdarowuje nas swą łaską na różne sposoby. Na przykład zbawieniem. Zostajemy „usprawiedliwieni darmo, z łaski Jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie” (Rzym. 3:24). Innym darem łaski jest usprawiedliwienie. Oznacza ono, że Bóg patrzy na nas tak, jakbyśmy nigdy nie zgrzeszyli, bo pragnie, „abyśmy, usprawiedliwieni łaską Jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca” (Tyt. 3:7).

Jesteśmy jednak grzesznikami i wiemy, że nie zasłużyliśmy na te dary. A mimo to Bóg – ponieważ Jest, Jaki Jest – okazuje swą łaskę wszystkim, którzy Go szukają. A to oznacza coś więcej niż przebaczenie. Człowiek ma wystarczająco dużo trudności z wybaczeniem komuś, kto go skrzywdził, a cóż dopiero z udzieleniem przebaczenia ze względu na dobro tej osoby. Jednak Bóg jest inny. Przebacza nam pomimo naszego grzechu, buntu albo obojętności i postępuje z nami łaskawie, kiedy do Niego przychodzimy.

Bóg okazuje łaskę, my zaś mamy okazać upamiętanie i wiarę. Boża łaska działa w nas skutecznie, jeśli uznamy swoją winę, pokutujemy za grzechy i chcemy skorzystać z jedynej szansy, jaką posiadamy dzięki zbawczemu działaniu Jezusa Chrystusa – dzięki Jego krzyżowi. „Rozgłaszajmy więc wspaniałość Jego łaski, którą nas obdarzył w umiłowanym Synu, bo za cenę Jego życia zostaliśmy uwolnieni od win. Bóg przebaczył nam je w niewyczerpanym bogactwie swojej łaski, tak obficie nam udzielonej” (Ef. 1.6-8).

Biblia wyraźnie podkreśla współzależność pomiędzy tym, co czyni Bóg, a tym, co należy do nas. Nie jesteśmy ani zbyt grzeszni, ani aż tak winni, żeby Bóg nie mógł nam wybaczyć i okazać łaski. Ale to nie oznacza, że możemy robić wszystko, na co mamy ochotę (Rzym. 5:20, 6:1 -7). Skoro dzięki Jego łasce zostaliśmy zbawieni od grzechu, nie wolno nam już dłużej iść starą drogą odstępstwa i nieposłuszeństwa.

ODWIECZNA ŁASKA

Paweł powiedział Tymoteuszowi ważną rzecz na temat Bożej łaski: „On, nasz Wybawca, powołał nas jako świętą własność [albo: do świętości życia] nie ze względu na nasze zasługi, ale kierując się swoim zamierzeniem i łaską. Obdarzył nas tą łaską w Chrystusie Jezusie, zanim zaistniał czas” (II Tym. 1:9).

Słowa te są wyraźną wskazówką, że Bóg od początku miał wobec ludzkości określony plan i przeznaczył dla niej cel, którego nic nie może odmienić. W swoim postępowaniu z ludźmi Bóg kieruje się łaską, bo stanowi ona część Jego natury. A Boża natura jest niezmienna. Z tego faktu wynikają dla nas dwa wnioski.

Pierwszy – że Boża łaska działa z a w s z e, za każdym razem, gdy człowiek przychodzi do Boga. Kiedy w prostocie swej wiary małe dziecko prosi Go

0 przebaczenie, On okazuje łaskę. Gdy dorosły człowiek po latach odrzucania Chrystusa uświadomi sobie bezsens życia bez Boga i poprosi Go o przebaczenie choćby na łożu śmierci – Bóg i jemu okaże łaskę.

Tego faktu nie możemy jednak wykorzystywać jako pretekstu do odstawienia na bok Ewangelii i życia w złudnej nadziei, że zawsze jeszcze zdążymy się nawrócić. Nigdy bowiem do końca nie mamy pewności, co zdarzy się za chwilę i czy starczy nam czasu, by pojednać się z Bogiem. „Napominamy was, abyście nadaremnie łaski Bożej nie przyjmowali: [Bóg] mówi bowiem: W czasie łaski wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia pomogłem ci; oto teraz czas łaski, oto teraz dzień zbawienia” (Rzym. 6:1-2).

Drugi – że łaska, jaką otrzymujemy teraz, trwa wiecznie. Dlatego możemy mieć pewność naszego zbawienia, że jest ono równie niezachwiane, jak sam Bóg. W świecie, który nieustannie się zmienia, pocieszająca jest właśnie Boża niezmienność.

Możemy więc zachować nadzieję i odwagę nawet wtedy, gdy radykalnie zmieniają się okoliczności naszego życia. Choćby miotały nami najrozmaitsze wydarzenia, my możemy uchwycić się Boga, wiedząc, że i On, i skierowana ku nam Jego łaska trwają wiecznie.

Osobiście doświadczył tego apostoł Paweł, który mimo wbitego w ciało „ciernia” mógł złożyć takie świadectwo o Bożej łasce: „Trzy razy prosiłem Pana, aby mnie od tego [ciernia] uwolnił. Wtedy Pan mi odpowiedział: Czy nie wystarcza ci moja łaska? Przecież moja moc osiąga swój szczyt [albo: pełnię] w słabości” (II Kor. 2:7.8-9).

BEZCENNA ŁASKA ZA DARMO

W naszym świecie obowiązuje zasada, że nie ma nic za darmo i że nie ma chleba dla darmozjadów. Tymczasem łaski Bożej nie można ani kupić, ani wytargować. Wiele osób potyka się o tę prawdę. A przecież gdyby łaska była towarem do kupienia lub wygrania, gdyby można było na nią zarobić, przestałaby być łaską. A gdyby można było na nią zasłużyć albo dać coś w zamian, nie byłaby już za darmo.

Biblia stawia sprawę jasno, nie pozostawiając cienia wątpliwości: „Łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Ef. 2:8-9).

Jednak fakt, że łaska jest dostępna za darmo, nie oznacza, że jest tania czy pozbawiona wartości. W rzeczywistości zapłacono za nią najwyższą cenę: życie Jezusa, który poniósł na krzyż grzech całego świata. Tak więc ta łaska „za darmo” ma wielką wartość!

NADUŻYWANIE ŁASKI

W Liście Judy czytamy o pozbawionych skrupułów ludziach, którzy wkradli się pomiędzy chrześcijan, o „bezbożnych, którzy łaskę Boga naszego obracają w rozpustę i zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa” (Jud. 4). Z kolei w Liście do Rzymian apostoł Paweł wspominał o ludziach, którzy błędnie rozumowali, że skoro łaska Boża objawia się tam, gdzie istnieje grzech, to im więcej będzie grzechu, tym obfitsze będzie działanie łaski Bożej. Niektórzy współcześni chrześcijanie również usiłują usprawiedliwiać wątpliwe moralnie postępowanie podobnymi argumentami (na przykład chrześcijański biznesmen, który wyrzuty sumienia wywołane robieniem niezupełnie czystych interesów próbuje łagodzić myślą, że Bóg i tak mu przebaczy, bo jest Bogiem łaski). Takie myślenie jest spaczone i świadczy o chorobie duszy. Ktoś, kto jest chrześcijaninem i wie, że otrzymał łaskę od Boga, wie również i to, że wszystkie uczynki i całe jego postępowanie muszą o tym świadczyć. „Jesteśmy świadomi tego, że stary człowiek w nas został razem z Nim ukrzyżowany, a nasza grzeszna istota zniszczona, abyśmy już więcej nie byli niewolnikami grzechu” (Rzym. 6:6).

Człowiek wierzący musi wystrzegać się nadużywania daru łaski Bożej. Nie wolno mu prowadzić życia niegodnego. Chrześcijanie powinni raczej uważać się za „umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzym. 6:11).

Nie wiemy, co jeszcze przyniesie nam przyszłość. Ale jednego możemy być zawsze pewni: w każdej sytuacji – dobrej lub złej – Bóg okaże się dla nas łaskawy.

Jeśli Boża łaska naprawdę odcisnęła ślad na naszym życiu, skutki tego stają się widoczne i dla nas samych, i dla otoczenia: akceptujemy ludzi takimi, jakimi są, nie potępiamy ich, nie odrzucamy i nie poniżamy, nikomu nie okazujemy własnej wyższości, nie robimy wyrzutów. Okazuje się, że umiemy przebaczać – nie tylko raz czy dwa, ale, jeśli trzeba, nawet siedemdziesiąt razy siedem... Oprócz tego stajemy się zdolni do dodawania ludziom otuchy i zachęty, do dawania świadectwa i pieniędzy, do poświęcania swego czasu i troski innym, do ofiarowywania miłości i samych siebie. A wszystko to czynimy bez zapłaty i hojnie. Chętnie i bez wypominania. Jak Pan dał nam siebie samego, tak i my dajemy siebie innym. Sami otrzymaliśmy wszystko za darmo i za darmo też musimy dawać. Pamiętajmy, że „Łaskawy i miłosierny jest Pan, nierychły do gniewu i pełen łaski. Dobry jest Pan dla wszystkich, a miłosierdzie Jego jest nad wszystkimi Jego dziełami” (Ps. 145:8-9).

DO PRZEMYŚLENIA

  1. Przeczytaj Dan. 2:1 -23. Czego możemy się nauczyć z doświadczeń Daniela?\
  2. rzestudiuj Jn 1:17, Rzym. 8:3-4 i Gal. 3:19-29. Jaki jest związek między Bożą łaską i zakonem? Przeczytaj następnie Ef. 2:4-10 i Tyt. 3:3-7.
  3. Na podstawie piątego i szóstego rozdziału Listu do Rzymian wymień niebezpieczeństwa, jakie wiążą się z nadużywaniem łaski Bożej.
  4. Jak powinniśmy odpowiedzieć na otrzymaną od Boga łaskę? Rozważ Dz. 20:24, Kol. 4:6, II Ptr. 3:18 i I Jn. 4:11.
  5. Kiedy i w jakich okolicznościach odczułeś w szczególny sposób działanie Bożej łaski? Czy i jak zmieniło to twoje życie?
  6. Podczas lektury Psalmu 145 zwróć uwagę na związek między oddawaniem Bogu czci a Jego łaską. Naucz się na pamięć wierszy 8-10 i przypominaj je sobie w codziennej modlitwie.

[Część cytatów za: „Nowy Testament. Przekład współczesny”. Warszawa 1991 - red.]

Na podstawie „Decision” 1990, nr 10
oprac. J.M.