Nr 11-12 / 1989

W dniach 31 X - 7 XI 1989 r. przebywał w Polsce reprezentant Litewskiego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, ks. Julius Norvila z Kowna. Przeprowadził on rozmowy z prezesem Synodu, członkami Konsystorza, duchownymi i przedstawicielami niektórych parafii Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Polsce, w tym także z byłymi członkami Wileńskiego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, zamieszkałymi po II wojnie światowej w Polsce. Rezultatem oficjalnych rozmów z władzami Kościoła w Polsce jest następujące oświadczenie:

Litewski Kościół Ewangelicko-Reformowany, jako spadkobierca dawnej Jednoty Litewskiej, oraz Kościół Ewangelicko-Reformowany w Polsce, jako spadkobierca Jednot Małopolskiej i Wielkopolskiej, uroczyście potwierdzają wspólnotę wiary opartą na Ewangelii Chrystusowej oraz wzajemne braterstwo w duchu tradycji Synodów Generalnych, odbywanych w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej Polsko-Litewskiej. Obydwa Kościoły stwierdzają gotowość szerokiej współpracy.

Aktu tego dokonujemy w momencie, kiedy Polska i Litwa odzyskują swoją narodową, kulturalną i ekonomiczną tożsamość, utraconą w wyniku bezprawia zapoczątkowanego w 1939 r. paktem Ribbentrop-Mołotow. Potwierdzamy równość praw Litwinów i Polaków w obu naszych Kościołach. W szczególności stoimy na stanowisku, że członkowie ewangelicko-reformowanej parafii w Wilnie, niezależnie od swej narodowości, mają pełne, jednakowe prawo do posługi duszpasterskiej w swym ojczystym języku. Kościół przy ul. Zawalnej w Wilnie powinien służyć Litwinom i Polakom, a pozostałe budynki powinny wrócić do swych dawnych, prawowitych właścicieli. Dawny cmentarz ewangelicko-reformowany w Wilnie, na Pohulance, zniszczony wbrew woli członków naszych Kościołów, powinien zostać na trwałe upamiętniony stosowną tablicą lub pomnikiem. Jesteśmy przeciwni wszelkim przejawom nacjonalizmu w naszych Kościołach i krajach. Uważamy, że harmonijne współżycie wielu narodowości w naszych Kościołach, oparte na fundamencie chrześcijańskiej wiary, jest możliwe i konieczne. Tak było w dawnej Rzeczypospolitej, tak widzimy naszą przyszłość w odradzających się obecnie, suwerennych społeczeństwach Litwy i Polski. Apelujemy do wiernych naszych Kościołów oraz do wszystkich chrześcijan na Litwie i w Polsce o modlitwy w intencji pojednania między naszymi narodami.

LITEWSKI KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-REFORMOWANY

KOŚCIÓŁ EWANGELICKO-REFORMOWANY W POLSCE