Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

NR 9-10 / 2007

8 września br. minęła szósta rocznica zakończenia remontu, poświęcenia i otwarcia pierwszej w Polsce Ekumenicznej Świątyni Pokoju. Świątynię, noszącą imię Trójcy Świętej, otwarto w centrum Kielc przy ul. Sienkiewicza we wrześniu 2001 roku, z inicjatywy ówczesnego wojewody świętokrzyskiego Wojciecha Lubawskiego. Było to ważne wydarzenie ekumeniczne dla stolicy województwa świętokrzyskiego, a także dla całego kraju – jako wyraźne przesłanie i zachęta do prowadzenia intensywniejszych, praktycznych działań międzykonfesyjnych.

W jednonawowej świątyni, na ciemnozielonej ścianie ołtarzowej, znajduje się duży, złocony krzyż jerozolimski, uznawany przez wszystkich chrześcijan za symbol pierwszego, niepodzielonego Kościoła Chrystusowego, Kościoła pierwszego tysiąclecia. Znak krzyża jerozolimskiego symbolizuje pięć patriarchatów: Aleksandrię, Antiochię, Rzym, Konstantynopol i największy, pierwszy pośród wszystkich – Jerozolimę.

Sam budynek kościoła, zaprojektowany przez ewangelika inż. Karola Meyzera, został zbudowany na planie prostokąta, w stylu klasycystycznym w 1837 roku, staraniem ewangelickiej gminy wyznaniowej z siedzibą w Kielcach, liczącej wtedy ponad 600 osób. Przez blisko czterdzieści lat – do czasu powstania Świątyni Ekumenicznej – budynek był użytkowany głównie przez parafię Kościoła Polskokatolickiego (wówczas pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła). Z różnych powodów nie zdołano porozumieć się, aby niszczejącą świątynię wcześniej wyremontować.

Dopiero w 2001 roku ówczesny wojewoda świętokrzyski (obecnie urzędujący prezydent miasta Kielce) dostrzegł potrzebę remontu obiektu sakralnego, mającego służyć wszystkim lokalnym wspólnotom chrześcijańskim. Zarządził prace remontowe i wyasygnował na odnowę kościoła kwotę ponad 300 tys. złotych. Wszelkie prace remontowo-konserwatorskie, prowadzone pod nadzorem wojewódzkiego świętokrzyskiego konserwatora zabytków, trwały od 23 maja do sierpnia 2001 roku i polegały głównie na wymianie zniszczonego pokrycia dachowego, a także tynków zewnętrznych. Dokonano remontu więźby dachowej, założono suche tynki na stropie i wypełniono tynki zewnętrzne. Pomalowano stolarkę, okna, drzwi i elewację zewnętrzną. Wymieniono starą instalację elektryczną, a wnętrze świątyni przystosowano do celów ekumenicznych.

Po gruntownym remoncie budynek służy obecnie Kościołowi Ewangelicko-Augsburskiemu (gdyż zawsze był kościołem parafialnym luteran), Kościołowi Chrześcijan Wiary Ewangelicznej i Kościołowi Polskokatolickiemu.

Główne nabożeństwa tych wyznań odprawiane są w niedzielę o różnych porach, w systemie dwu lub trzytygodniowym. Parafia ewangelicka zrezygnowała z nabożeństw o godz. 15:00 (o tej porze modlono się w kaplicy parafialnej urządzonej w domu pastorskim), powracając do przedwojennej godziny sprawowania liturgii o godz. 10:00.

W międzywyznaniowych uroczystościach poświęcenia i w nabożeństwie Słowa Bożego w Świątyni Ekumenicznej wzięli udział: biskup ordynariusz rzymskokatolickiej diecezji kieleckiej Kazimierz Ryczan, b. prezes Polskiej Rady Ekumenicznej biskup Jan Szarek, biskup diecezji warszawskiej Mieczysław J. Cieślar z Kościoła Ewangelicko--Augsburskiego, biskup ordynariusz polskokatolickiej diecezji częstochowskiej Jerzy Szotmiller, emerytowany zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Reformowanego biskup Zdzisław Tranda, ks. Janusz Daszuta – pastor z kieleckiej parafii ewangelicko-metodystycznej, ks. protojerej Władysław Tyszuk, proboszcz prawosławnej parafii p.w. św. Mikołaja w Kielcach, reprezentujący arcybiskupa Szymona – prawosławnego władykę diecezji łódzko-poznańskiej. W modlitwie uczestniczyli także duchowni z Kościołów: adwentystów dnia siódmego, chrześcijan wiary ewangelicznej, chrześcijan baptystów, ewangelicznych chrześcijan, jak również duchowni wymienionych wyznań z innych miast Polski, klerycy kieleckiego Wyższego Seminarium Duchownego, kapłani rzymskokatoliccy z różnych parafii Kielc i regionu. Przybyli samorządowcy, parlamentarzyści Ziemi Świętokrzyskiej, władze Kielc i województwa, a także kielczanie różnych wyznań.

Nieobecny na uroczystościach b. premier RP Jerzy Buzek w liście skierowanym do uczestników przypomniał słowa papieża Jana Pawła II, wypowiedziane w Skoczowie: Kościół czuje się dzisiaj przynaglony przez swojego Mistrza do przyłożenia wysiłku ekumenicznego. Zdaniem premiera, tamta uroczystość stała się świadectwem wspólnego wszystkim Polakom i chrześcijanom różnych wyznań pragnienia, aby poszukiwać dróg jedności, zgodnie z wolą Zbawiciela, aby wszyscy stanowili jedno.

Podczas wspólnej modlitwy śpiewano psalmy i odmówiono Nicejskokonstantynopolitańskie Wyznanie Wiary. Na znak pokoju w trakcie Ojcze Nasz wszyscy zgromadzeni podali sobie ręce. Wspominano też wielokrotnie wielkiego nieobecnego – zmarłego biskupa pomocniczego diecezji kieleckiej Mieczysława Jaworskiego, nieodżałowanego orędownika pojednania chrześcijan, wspierającego lokalne działania na rzecz jedności. Swoje intencje podczas modlitwy przedstawili reprezentanci poszczególnych Kościołów chrześcijańskich. Dziękowano Panu za odnowioną świątynię, polecano jej inicjatorów, pomysłodawców i wykonawców, modlono się za Ojczyznę, młodzież, nauczycieli i katechetów. Bp Ryczan modlił się za nasz kielecki dom, aby każdy był w nim bratem, także niewierzący, bo wszyscy jesteśmy dziećmi wspólnego Ojca. Polecano Bogu Ziemię Świętokrzyską, miejsce szczególne, gdzie znajdują się groby bohaterów.

W kazaniu biskup senior Jan Szarek powiedział: Sądzę, że wszystkie Kościoły chrześcijańskie już dostatecznie poznały, że dla zachowania wiarygodności nie mogą zrezygnować z zaangażowania się w ruch ekumeniczny. Kościoły są już świadome tego, że ich podział jest skandalem, zgorszeniem dla świata oraz przeszkodą na drodze do pojednania. Jeżeli my, chrześcijanie, chcemy mieć jakąś rolę do spełnienia w XXI wieku w społeczeństwie doby sekularyzacji oraz zabierać głos w sprawach istotnych dla egzystencji człowieka, to powinniśmy to czynić razem, składając chrześcijańskie świadectwo wiary opartej na Słowie Bożym. (...) Niech nasze wspólne świadectwo oraz ta świątynia ekumeniczna, tutaj w Kielcach, zachęci nas do działania i zaangażowania na rzecz ruchu ekumenicznego, niech ona stanie się znakiem nadziei na drodze pojednania.

Oprawę liturgiczną podczas uroczystości stworzył chór parafii ewangelicko-augsburskiej pod wezwaniem Zbawiciela w Bielsku-Białej, który zaśpiewał m.in.: Gaude Mater Polonia Wincentego z Kielc, Czego chcesz od nas Panie do słów Jana Kochanowskiego i Boże, coś Polskę. Na organach grał wieloletni organista kieleckiej parafii ewangelicko-augsburskiej, Jacek Jaroński.

Końcowego błogosławieństwa udzielili osobno bp Jan Szarek i bp Kazimierz Ryczan. Następnie wszyscy podali sobie ręce na znak pokoju i zaśpiewali pieśń Pod Twą obronę, Ojcze na niebie.

Przemysław K. Kasprzyk