NR 3-4 / 2006
Wojsko Polskie to oficjalne określenie Polskich Sił Zbrojnych, obowiązujące od momentu odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. Już w czerwcu 1919 r. stworzono, w ramach Ministerstwa Spraw Wojskowych, Wydział Wyznań Niekatolickich - rozkazem podpisanym przez ówczesnego ministra gen. Józefa Leśniewskiego: Uznając, że najwyższe zasady moralne gruntuje w człowieku religia i że od moralności zależy przede wszystkim wartość żołnierza - pragnie Ministerstwo Spraw Wojskowych otoczyć równomierną opieką potrzeby religijne żołnierzy wszystkich wyznań. Sekcja Religijno-Wyznaniowa obejmowała wówczas wszystkie wyznania ewangelickie, wyznanie mariawickie, prawosławne, mojżeszowe i mahometańskie.
Państwo polskie, organizując swoją armię po I wojnie światowej, wzorowało się na państwach zachodnioeuropejskich. Jednak, jeśli chodzi o stworzenie posługi religijnej dla żołnierzy wszystkich wyznań, Polska wyprzedziła inne kraje. Podczas gdy np. Francja i Włochy nie posiadały instytucji kapelanów wojskowych, a Anglia miała ją jedynie do potrzeb swoich wojsk kolonialnych, Polska była pierwszym krajem - co było ewenementem na ówczesne czasy - który tworząc na nowo organizację państwową i wojsko, utworzył także służbę duszpasterską dla wszystkich wyznań. Za przykładem Polski poszła Czechosłowacja i Jugosławia.
26 października 1919 roku w kościele Świętej Trójcy w Warszawie został wprowadzony w urząd naczelnego kapelana wojskowego ks. Ryszard Paszko. W tym czasie rozpoczęła działalność ewangelicka parafia wojskowa gościnnie przy cywilnej parafii stołecznej. W okresie międzywojennym Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe było obecne w życiu i świadomości społeczeństwa polskiego oraz całego Kościoła.
W ubiegłym roku Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe obchodziło 10--lecie, od momentu gdy zostało powołane po 45-letniej przerwie na podstawie ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej, w oparciu o zarządzenie Ministra Obrony Narodowej z 9 czerwca 1995 r. w sprawie utworzenia Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego.
Działa ono w oparciu o Księgi Kanoniczne Pisma Świętego, Księgi Wyznaniowe Luteranizmu, Zasadnicze Prawo Wewnętrzne Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Statut, uchwalony przez Konsystorz Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i zatwierdzony przez Ministra Obrony Narodowej oraz Regulamin Powoływania i Służby Ewangelickiego Biskupa Wojskowego.