NR 3/2014, ss. 20–21

4 października 2014 r. podczas ekumenicznej Gali Ubi Caritas ks. Miroslav Danyš odebrał nagrodę Diakonii Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP noszącą imię ks. bp. Jana Niewieczerzała. Uroczystość odbyła się w Teatrze Kamienica w Warszawie.

Ekumeniczna uroczystość odbywa się od wielu lat co roku. Swoje nagrody i wyróżnienia za zaangażowanie w działalność charytatywną wręczają organizacje różnych wyznań: rzymskokatolicka instytucja charytatywna Caritas Polska, prawosławna Eleos, luterańska Diakonia Polska i – w tym roku po raz pierwszy – Diakonia Kościoła ewangelicko-reformowanego. Kapituła nagrody (biskup Kościoła ks. Marek Izdebski, prezes Synodu Ewa Jóźwiak, prezes Diakonii Biruta Przewłocka-Pachnik) postanowiła jednogłośnie, że pierwszym laureatem nagrody noszącej imię ks. bp. Jana Niewieczerzała, wielkiego ekumenisty i orędownika pojednania polsko-niemieckiego, zostanie ks. Miroslav Danyš z Niemiec. W uroczystości wzięli udział goście zagraniczni: dyrektor zakładów Eben-Ezer w Lemgo (Niemcy) dr Barthold Haase z żoną Bernardettą, dzieci ks. Niewieczerzała: Ingeborga i Mirosław oraz członkowie Kościoła.

Uroczystość prowadził aktor i gospodarz teatru Emilian Kamiński. Ideę nagrody przedstawił ks. bp Marek Izdebski, a życiorys wyróżnionego odczytała prezes Diakonii Biruta Przewłocka-Pachnik. Statuetkę ze szkła wykonała Magdalena Pejga z Zelowa. Laureat nagrody dziękując za wyróżnienie wspominał ks. Niewieczerzała jako budowniczego dróg pojednania pomiędzy ewangelicką częścią Europy Zachodniej a Polską. Wówczas „Solidarność” potrzebowała tego ewangelickiego głosu. – Dzięki tym drogom pojednania i wybudowanym dobrym relacjom można było wysyłać z Holandii i Niemiec olbrzymią ilość TIR-ów z pomocą humanitarną dla Polski. Do dziś ta pomoc jest niesiona, obecnie może być dostarczona dalej na wschód, na Ukrainę – mówił ks. Danyš. Uroczystość uświetnił koncert Alicji Majewskiej z towarzyszeniem Włodzimierza Korcza oraz kwartetu smyczkowego z Warszawskiej Opery Kameralnej.

Ksiądz Miroslav Danyš urodził się 28 sierpnia 1949 r. w Trzyńcu na Zaolziu (Czechy). Był konfirmowany w Ewangelickim Kościele Czeskobraterskim w czeskim Cieszynie. Po maturze w 1967 r. z powodu prześladowań religijno-politycznych musiał podjąć pracę jako robotnik w zakładach stalowych. W 1968 r. podjął studia na wydziale teologii ewangelickiej w Pradze, a następnie kontynuował je w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Po uzyskaniu tytułu magistra teologii zaczął pracować jako wikariusz w Parafii Ewangelicko-Reformowanej w Warszawie, gdzie w 1974 r. został ordynowany na duchownego.

Do 1978 r. pracował jako duchowny Kościoła ewangelicko-reformowanego w Polsce. Za zgodą ks. bp. Jana Niewieczerzała kontynuował studia w Holandii w Instytucie ds. Misji i Ekumenii w Utrechcie oraz na wydziałach filozofii i slawistyki w Amsterdamie. W 1981 r. został doktorem teologii.

Od 1981 r. pracował w Niemczech jako proboszcz parafii ewangelicko-reformowanej w Detmold (Lippische Landeskirche). Poza służbą pastorską pełnił liczne funkcje doradcze i kierownicze związane również z Diakonią (m.in. jest współzałożycielem fundacji „Śląska Diakonia”). Od 2010 r. był przewodniczącym Ewangelickiej Komisji ds. Europy Środkowej i Wschodniej Ewangelickiego Kościoła w Niemczech (EKD).

Tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego po trzech latach nieobecności w Polsce przyjechał z Niemiec przywożąc transport pomocy humanitarnej dla swych byłych parafian. W tym trudnym okresie naczelnym zadaniem ks. Danyša stało się niesienie pomocy medycznej. Aby sprostać temu wyzwaniu zrezygnował z dalszych studiów w Bazylei. Przywoził do Polski wiele TIR-ów załadowanych po brzegi materiałami medycznymi.

W tym czasie ewangeliccy przyjaciele z Polski zwrócili się do ks. Miroslava Danyša z propozycją, aby został członkiem „Komitetu Obywatelskiego na Rzecz Odbudowy Szpitala Ewangelickiego w Warszawie”. Propozycję tę przyjął, gdyż był pastorem w mieście, w którym urodził się Jürgen Stroop, kat getta warszawskiego, który kazał spalić Szpital Ewangelicki w odwecie za ratowanie Żydów uciekających z getta. Później wraz z przyjaciółmi założył fundację na rzecz odbudowy Szpitala Ewangelickiego. Idea ta jednak spotkała się z oporem ówczesnych decydentów, torpedujących tę inicjatywę – ostatecznie można było jedynie rozbudować Dom Opieki „Tabita” w Konstancinie.

Przekształcająca się z nieformalnej grupy parafii warszawskiej Diakonia Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP uzyskała osobowość prawną, a w 2007 r. stała się organizacją pożytku publicznego, zawdzięczając te zmiany pomocy merytorycznej i finansowemu wsparciu ks. Miroslava Danyša.

Ks. Miroslav Danyš jest żonaty i ma syna.